သက္၀င္းေအာင္ သို႔
ျမဴးသွ်ရီ
ဇူလိုင္ ၁၆၊ ၂၀၀၉
၆၂ - ဆဲဗင္းဇူလိုင္က အစရွိခဲ့တဲ့ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ၾကယ္တာရာမ်ား သို႔ - ျမန္မာဘေလာ့ဂါ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား ရဲ႔ အမွတ္တရ ဦးညြတ္ျခင္း။ (မိုးမခက ျပန္လည္ တင္ဆက္ပါတယ္)
ဒီေန႔ (၇) လ (၇) ရက္ေန႔ …
ဒီေန႔ဟာ ခ်စ္တဲ့ အမိေၿမမွာ မိုးေတြ ဖြဲဖြဲ ရြာေနႏိုင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ မိုးေတြ သဲသဲမဲမဲ လဲ ရြာေနႏိုင္တယ္။ အၿပင္ကို ေရာက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ လြမ္းေမာစရာပါ။ ဒီလိုပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၉၆၂) ခုႏွစ္ ဒီလို ဇူလိုင္လ (၇) ရက္ေန႔မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵၿပေနတဲ့ အၿပစ္မဲ့ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြကို စစ္အစိုးရက လက္နက္ကိုင္ ႏွိမ္နင္းခဲ့ၿပီး ဒဏ္ရာရ ေက်ာင္းသားေတြ ခုိေအာင္းေနတဲ့ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦႀကီးကို ဒိုင္းနမိုက္နဲ႔ ေဖာက္ခြဲခဲ့တာေႀကာင့္ မိုးေရေတြႀကား စီးေမ်ာခဲ့ရတဲ့ ေသြးေခ်ာင္းမ်ားက လူမသိ သူမသိခဲ့ၾကေပမယ့္၊ သိတဲ့သူေတြရဲ႔ ရင္ထဲမွာ - ေသြးပင္လယ္ဟာ အိုင္ထြန္းလုိ႔ ၿဖစ္တည္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ ရင္ထဲမွာ မခံမရပ္ႏိုင္ဘဲ မ်က္ရည္မိုးေတြနဲ႔အတူ စီးေမ်ာရင္း အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြးနဲ႔ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့၊ ေသြးနဲ႔ေရးခဲ့ႀကတဲ့ ဒီလ၊ ဒီရက္၊ ဒီေန႔ေလးကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႀကပါနဲ႔။
ဝမ္းနည္းေႀကကြဲစြာ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို မိုးစက္ေတြနဲ႔ သက္ေသၿပဳလို႔ ဇူလိုင္လ(၇) ရက္ေန႔ နဲ႔ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းမွာ အသက္ေပးသြားႀကတဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ေက်ာင္းသားမ်ားစြာကို ဒီေနရာကေန ဂါဝရတရားနဲ႔ ေလးစားစြာ အေလးၿပဳလိုက္ပါတယ္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြး စေတးၿပီး တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ ဒီေန႔ ဒီခ်ိန္ထိ ၿပည္သူေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေလးစားအားက်လို႔ အၿမဲတမ္း ႏွေၿမာ တမ္းတ လြမ္းဆြတ္ေနသူေတြ ထဲမွာ ကိုသက္ဝင္းေအာင္လည္း တစ္ဦးအပါအဝင္ပါပဲ။
စစ္အစိုးရရဲ႔ မတရား ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး၊ အက်ဥ္းေထာင္မွာပဲ အနာဂတ္ တိုင္းၿပည္ႀကီးအတြက္ အသက္ကိုစေတးၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ့ရသူ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ ဝမ္းည္စရာေကာင္းလွပါတယ္။ အၿဖဴေရာင္ဝိညာဥ္လို႔ တင္စားေလာက္တဲ့ အာဇာနည္ ကိုသက္ဝင္းေအာင္ကို ဒီေန႔မွာ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားနဲ႔အတူ အေလးၿပဳရင္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုစ္နဲ႔ ဂုဏ္ၿပဳလိုက္ပါတယ္။
Ko Thet Win Aung
(27 August 1971 - 16 October 2006)
အျဖဴေရာင္ျငိမ္းခ်မ္းေရး၀ိညာဥ္သို ့
အၿဖဴေရာင္ဝိညာဥ္ သို႔
အာဇာနည္ဆိုတာ…
ငါ့ေၿမ ငါ့ေရ
ငါ့ႏိုင္ငံအတြက္
ဘယ္ခရီး ေရာက္ေရာက္
ဘယ္နည္း ေပါက္ေပါက္
ငါ ေသခ်င္ေသ
ငါ မြဲခ်င္မြဲပါေစေတာ့
ရင္ထဲက အပူကို ေတြးပူကာ မလြမ္း
ငါ့ႏိုင္ငံ ငါ့လူမ်ိဳးအတြက္
ငါေၿပးေလရာ လမ္းခရီးမွာ
အသိဗလာမဟုတ္
ငါၿပဳတဲ့ကံ ငါခံလို႔
ဒီခရီး နီးေအာင္
ဘဝကိုႏွစ္ (အခ်စ္ကိုပစ္ၿပီး)
မ်က္ရည္မ်ားကို လည္စင္းခံ
ေသမယ့္ရက္ကို လက္ေရခ်ိဳးလို႔
ေရွ႔ေဆာင္လမ္းျပ
ဘဝမလွပဲ ေႀကြလြင့္ႀကရေသာ္ျငား
လူသာေသသည္ နာမည္မေသပါ …
အာဇာနည္မ်ိဳး ေသရိုး ထံုးစံ မရွိပါ။
အၿဖဴလြလြ ေကာင္းကင္ေပၚက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႔ ဝိညာဥ္
ႏွဖူးၿပင္ ခပ္တင္းတင္းနဲ႔
ဘဝကို ဖက္နဲ႔ထုပ္
ဗ်ာပါဒကို ခဝါခ်
ေဟ့ ဒါ ငါတို႔ႏိုင္ငံ အတြက္ကြ လို႔
မိဘကို မငဲ့
ေမာင္ႏွမ ကိုမညွာ
သာမည ဘဝနဲ႔ နံရံေလးဖက္ႀကား
(၂၀၀၆) ေအာက္တိုဘာမွာ
ဆို႔… နစ္… ေႀကကြဲစြာ…
ဘဝကို စေတးသြား။
သံသရာမွာ…
ကံႀကမၼာကိုပဲ ယိုးမယ္ဖြဲ႔ရမလား
ဒီေန႔ ဒီကံ နင္ ၿပတ္ေစ
ဒီေန႔ ဒီကံ နင္သြားေစ
မတရားသမွဳ နင္တို႔ၿပဳလို႔
ပန္းေၿခြတဲ့ လူသတ္လက္ေတြမွာ
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ကိုသက္ဝင္းေအာင္
ေထာင္ဒဏ္က ၅၉
အသက္တြင္ ၃၄
လူသားခ်င္း စာနာစိတ္မေမြး
တိမ္းရက္ စိမ္းရက္
သတ္ရက္ႀကတယ္
ဘယ္အရာ ဘယ္အတြက္
ဘယ္အညိွဳးနဲ႔ မ်ား
ၿပိဳပ်က္ လို႔ ရက္စက္ေစခဲ့သလဲကြယ္။
အေႀကြေစာတဲ့ ႀကယ္တစ္ပြင့္
ရင္ နင့္ စို႔ လို႔
ႏွေၿမာမိေပမယ့္
ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ သူ႔အေသြးအသား
အၿဖဴေရာင္ သစၥာစကားမ်ားနဲ႔
အာဇာနည္ စိတ္ထား
လူပင္ ေသေသာ္ျငား
နာမည္က မေသသြား။
ဒါ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဝိညာဥ္”အတြက္ အား …
ဒါ…. ငါ တို႔ရဲ႔ အား …
ဒီကဗ်ာေလးကို ျမဴး အရမ္းခင္မင္ေလးစားရတဲ့ ကိုၾကီးတေယာက္ က ေမတၱာလက္ေဆာင္ ေရးေပးခဲ့တာပါ။ ကိုၾကီးကိုလဲ ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးအထူးတင္ေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment