talk with Sai Win Kyaw - 01

မီးလွ်ံၾကားမွာ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ ခိုလံႈသူ ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္
ေရာ္နီညိမ္း
ေအာက္တုိဘာ ၁၊ ၂၀၁၀

မၾကာခင္ကမွ အသစ္ခန္႔အပ္လိုက္တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က စစ္တိုင္းမႉးအသစ္ အမ်ားစုနဲ႔ ဗိုလ္သင္တန္းအပတ္စဥ္တူ ျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္(၂၄)က ေက်ာင္းဆင္းခဲ့တဲ့ ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုၾကြမႈ အေရးေတာ္ပံုကာလမွာ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ ခိုလံႈခဲ့သူ၊ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း စိုင္းဝင္းေက်ာ္ရဲ႕ ေျပာစကားေတြကို၊ ဒီသီတင္းပတ္ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္ က႑မွာ ဦးေရာ္နီညိမ္းက စီစဥ္တင္ ဆက္ထားပါတယ္

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဗိုလ္ႀကီးအေနနဲ႔က က်ေနာ္တို႔ “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” အတြင္းမွာ ဆႏၵျပ ျပည္သူေတြ ေက်ာင္းသားေတြကို ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းဖို႔ အတြက္ အမွတ္ (၂၂) ေျချမန္တပ္မ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၂ဝ၈)က ရန္ကုန္မွာ လာၿပီး တာဝန္ယူတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီးလည္း တာဝန္အရ ပါလာရၿပီးေတာ့မွ ဒီ ပစ္တာ ခတ္တာေတြအေပၚ ဗိုလ္ႀကီးက မွားယြင္းတဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုလို႔ ျမင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ဘက္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အထိ က်ေနာ္တို႔ သိရွိခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ အခုလိုမ်ဳိး ကူးေျပာင္းတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လို အခက္အခဲရွိလဲခင္ဗ်။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ အဲဒီတုန္းက မဟာဝိဇယေစတီနားက အမွတ္(၁) ဆက္သြယ္ေရး တပ္ရင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ေခတၱ အေျချပဳေနရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တာက “ကက(ၾကည္း) အရံ အကူပစ္ လက္နက္ႀကီး တပ္ခြဲ စိန္ေျပာင္းႀကီးတပ္စုမႉး” ေပါ့ေနာ္။ က်ေနာ္ ထမ္းေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔က စစ္အာဏာ သိမ္းဖို႔အတြက္ အသင့္ျပင္ထားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ထဲမွာ သတင္းေတြ ျဖန္႔ထားတာကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေတာတြင္းက လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြလည္း စိမ့္ဝင္ေနတာေတြ ရွိတယ္၊ အခ်ိန္မေရြး တိုက္ပြဲ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္၊ လိုအပ္ရင္ မင္းတို႔ကို ရဟတ္ယာဥ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ ေရြႊ႕ရလိမ့္မယ္ ဆိုတာမ်ဳိး အေသးစိတ္ေတြ သူတို႔ ညႊန္ၾကားထားတာ ရွိပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဗိုလ္ႀကီး ခင္ဗ်၊ အဲဒီအခ်ိန္က ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရုတ္သိမ္းလိုက္ပါၿပီလား ခင္ဗ်၊ စက္တင္ဘာလထဲ ေရာက္သြားပါၿပီလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရုတ္သိမ္းလိုက္ပါၿပီ။ ရုတ္သိမ္းၿပီးေတာ့မွ “ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ဦးေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္”ဖြဲ႔ၿပီး စံုစမ္း စစ္ေဆးတာေတြ သူတို႔ လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလမွာကိုက အာဏာသိမ္းဖို႔ အတြက္ ေနာက္ဆံုးမွာ တပ္မေတာ္ကို အဆင္သင့္ ျပင္ခိုင္းထားတာပါ။ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုေတာ့ ေအာက္ေျခထိ က်ေနာ္တို႔ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔ အနီးကပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္း တခ်ဳိ႕ေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္ စကား ေျပာၾကည့္တဲ့အခါမွာလည္း၊ သူတို႔က လက္ရွိ အေျခအေနေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား လူထုနဲ႔ တပ္မေတာ္ၾကား ဒီေလာက္ထိ ေဝးကြာသြားၾကသလဲ၊ ဒီေလာက္ထိ နားလည္မႈ လြဲသြားၾကသလဲေပါ့၊ ဘယ္အေျခ ေနထိ ေရာက္သြားသလဲ ဆိုတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ ေဝဖန္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းက ဦးေအာင္ႀကီး ထုတ္ေဝတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံသို႔ ေပးစာမ်ား၊ အဲဒါ ေတြက က်ေနာ္တို႔တပ္ထဲမွာ အတုိင္းအတာ တစ္ခုထိ ရုိက္ခတ္မႈေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီစာ တခ်ဳိ႕လည္း က်ေနာ္ဖတ္ရပါတယ္။ ဖတ္ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ သို႔ေလာသို႔ေလာ အေတြးေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚလာပါတယ္ ခင္ဗ်။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဦးတင္ေအာင္ဟိန္းရဲ႕အစီရင္ခံစာ ထြက္လာၿပီးေတာ့၊ မဆလ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရက “ျပည္ သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲ” က်င္းပမယ္ ဆိုၿပီး ေၾကညာတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူထုရဲ႕ ေႂကြးေၾကာ္သံက ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ မဆလအစိုးရ ျပဳတ္က်ေရးကို ဦးတည္တဲ့ ေတာင္း ဆိုမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။

[“ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ဦးေဆာင္တဲ့ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္” = ျမန္မာႏိုင္ငံတဝန္း ရွစ္ေလးလံုးလူထုအံုၾကြမႈႀကီး ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ(၈)ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္း၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး စနစ္တြင္ တပါတီစနစ္ ႏွင့္ ပါတီစံုစနစ္ ေရြးခ်ယ္ေရးအတြက္ လူထု သေဘာထား ဆႏၵကို စံုစမ္းေလ့လာသည့္ ေကာ္မရွင္ ဖဲြ႔စည္းရန္၊ အာဏာရ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ (မဆလ) ၏ အေရးေပၚ ပါတီညီလာခံ ႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အေရးေပၚ အစည္းအေဝးတို႔မွ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ထိုစဥ္က တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ဦးတင္ေအာင္ဟိန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ကို အာဏာရ မဆလ အစိုးရက “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” အတြင္းမွာ ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။]

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ေတာင္းဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ားလားခင္ဗ်။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ လမ္းေတြေပၚမွာ ကားေတြနဲ႔ လူထုေတြက လိုက္ပါသြားၿပီးေတာ့မွ နဖူးစည္းအနီေတြနဲ႔ “ဒီမိုကေရစီ ရရင္ရ၊ မရရင္ခ်” ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြလည္း ၾကားရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း ျမင္ရပါတယ္။ လူထုက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီမိုကေရစီတင္ မကပါဘူး၊ အဓိက ကေတာ့ မဆလ အစိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊ အစိုးရ ေျပာင္းလဲေရး၊ မဆလ အစိုးရ ဆင္းေပးဖို႔အတြက္ သူတို႔ အဓိက ေတာင္းဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ တပ္မေတာ္ အရာရွိအေနနဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အေျခ အေနေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ တာဝန္နဲ႔ ေရာက္ရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ခါမွာ၊ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုျမင္မိပါ သလဲ ခင္ဗ်၊ ဘယ္သူ႔ဘက္က မွန္တယ္၊ ဘယ္သူ႔ဘက္က မွားတယ္လို႔။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာပဲေလ၊ ဆႏၵျပတဲ့ လူအုပ္ႀကီးေတြက အုပ္လုိက္ အုပ္လုိက္ သူတို႔ ၿမိဳ႕တြင္းကို ခ်ီတက္သြားၾကတာ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔တယ္ေလ၊ ဒီေလာက္ မ်ားျပားတဲ့လူေတြ ေထာင္နဲ႔ေသာင္းနဲ႔ ခ်ီတဲ့ လူေတြ ရန္ကုန္လမ္းေပၚမွာ ေန႔တိုင္း ေန႔စဥ္လိုလို စီတန္း လွည့္လည္ ဆႏၵျပၾကတာကို ဘာျဖစ္လို႔မ်ား က်ေနာ္တို႔က ေသနတ္ေတြ အသင့္ ကိုင္ၿပီးေတာ့မွ လူထုနဲ႔ ထိပ္တုိက္ ေတြ႔ေနသလဲေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ သိတာကေတာ့ ရန္သူ ဆိုတာ ေတာထဲမွာ တိုက္ရတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြပဲ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမ်ဳိး ကိုယ့္ျပည္သူေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္လို ေနရာမ်ဳိးမွာ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္လည္း တခါမွ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး။ တေနရာရာမွာေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ မွားေနၿပီ ဆိုတဲ့ သံသယေတြ က်ေနာ္တို႔ ရွိပါတယ္။ သံသယေတြရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲမွာ စဥ္းစားမိတာကေတာ့ “မျဖစ္ေတာ့ဘူး” လို႔ က်ေနာ္ ဒီဘဝမွာေတာ့ မေပ်ာ္ပိုက္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့မွ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ လူထုဘက္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ ခုနက က်ေနာ္ေမးခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းေလးပဲ ထပ္ၿပီး ေမးပါရေစ ခင္ဗ်။ လူထုရဲ႕ ရင္ခြင္ကို ကူးေျပာင္းတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လို အခက္အခဲမ်ား ရွိပါ ေသးလဲ ခင္ဗ်၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီးေတာ့၊ ခုနက ေျပာသလို ယံုၾကည္မႈ အပိုင္းေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္က အရမ္းကို ျပင္းထန္ေနတယ္၊ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ ဒီအေျခအေနကို ဗိုလ္ႀကီး ဘယ္လိုမ်ား ေက်ာ္လႊားခဲ့ပါသလဲ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ မဟာဝိဇယေစတီကေန က်ေနာ္ ထြက္လာတဲ့အခါ အဲဒီ တစ္ညလံုး က်ေနာ္ စဥ္းစားပါတယ္။ အဲဒီ မတိုင္ခင္လည္း က်ေနာ္ စဥ္းစားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္ သူတို႔ ထုတ္ေပးထားတဲ့ ႀကီးၾကပ္ ကန္႔သတ္ပစၥည္းေတြေပါ့၊ လက္နက္ခဲယမ္း မီးေက်ာက္ေတြကို စနစ္တက် သိမ္းဆည္းၿပီး က်ေနာ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ထားၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို လက္နက္ ကိုင္ၿပီး ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ေတာ့ အဲဒီတုန္းကတည္းက ဆႏၵ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ မဟာဝိဇယ ေစတီနားမွာ ဆႏၵျပတဲ့ ကား တစ္စီးႏွစ္စီး ျဖတ္သြားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ လက္ျပၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို က်ေနာ္ အကူအညီ ေတာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာတယ္၊ က်ေနာ့္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီ ပို႔ေပးပါလို႔ က်ေနာ္ ေျပာတဲ့အခါ၊ သူတို႔က ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ ခိုဝင္တယ္ ဆိုၿပီးေတာ့မွ လူထုက ဝမ္းပန္းတသာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ႀကိဳ ဆိုၿပီး၊ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားေတြေပါ့၊ အဲဒီတုန္းက ဆႏၵျပတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအုပ္စု ရွိပါတယ္၊ main (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ - ပင္မေဆာင္)ထဲက ထြက္လာတာပါ။ အဲဒီကားက၊ သူတို႔ ဘယ္အဖြဲ႔စည္းလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔က က်ေနာ့္ကို ကားေပၚ တင္သြားၿပီးေတာ့မွ၊ အဲဒီအခါ က်ေနာ္ လူထုရဲ႕ ေမတၱာကို စၿပီး ခံစားရတာေပါ့ဗ်ာ။ အားလံုးက လူေတြ မျမင္ေအာင္ ဝိုင္းအုပ္ၿပီးေတာ့ ေခၚသြားတာပါ။ အဲဒီတုန္းက စစ္သားဆိုရင္ လူထုက အရမ္းကို နာက်ည္းေနတာပါ ခင္ဗ်၊ အထူးသျဖင့္ တပ္မ(၂၂) ဆိုရင္ ပို နာၾကည္းေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကို မျမင္ေအာင္ ဖြက္သြားၿပီးေတာ့မွ၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း အမွတ္(၅၄)၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ၿခံထဲကို က်ေနာ့္ကို ပို႔ေပးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ က်ေနာ္ ေတြ႔ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ အဲဒီေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဗိုလ္ႀကီးကို ဘယ္လုိမ်ား အမွာစကား ေျပာၾကားခဲ့ပါသလဲ၊ ဗိုလ္ႀကီးကလည္း ဘယ္လို အေၾကာင္းအရာေတြမ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါသလဲ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ က်ေနာ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စကား ေျပာဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကိုပဲ သူ လိုလားပါတယ္ ခင္ဗ်၊ သူ႔အေနနဲ႔က တပ္မေတာ္ကို၊ တပ္မေတာ္ အဓိကေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့၊ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ အားလံုး အဆင္ေျပေျပ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ အားလံုးကလည္း စိတ္ဓာတ္ တက္ႂကြေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျပာင္းအလဲက ညင္ညင္သာသာနဲ႔ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ျဖစ္လာမယ္ ဆိုရင္၊ အားလံုးက ႏုိင္ငံသစ္ တည္ေထာင္ဖို႔အတြက္ စိတ္တူ ကိုယ္တူနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကလည္း တပ္မေတာ္ထဲမွာ အမွန္တရားကို လိုလားတဲ့ အင္အားစုေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ လူထုဘဝကို စာနာ နားလည္တဲ့ အင္အားစုေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို လိုလားတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း က်ေနာ္ ေျပာျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဆႏၵျပဖို႔ ထြက္လာတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ ခြင့္ေတာင္းတဲ့ အခါက်ေတာ့ သရက္ေတာ ေက်ာင္းတိုက္ကို ပို႔ေပးပါတယ္ခင္ဗ်၊ သရက္ေတာ ေက်ာင္းတုိက္မွာ ေမွာ္ဘီကေန ထြက္လာတဲ့ ဆႏၵျပတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ေတြ႔ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တခ်ဳိ႕ေသာ အရာရွိ ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ ေလာက္နဲ႔လည္း က်ေနာ္ ေတြ႔ပါတယ္။ အဲဒီ သရက္ေတာ ေက်ာင္းတုိက္မွာပဲ ေခတၱခဏ ေနၿပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗကသ (ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္) အကူအညီနဲ႔ လသာ အထက(၂)မွာ က်ေနာ္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းနဲ႔ ေနာက္ အဲဒီေန႔က သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ အေတြ႔အႀကံဳေတြလည္း ေနာက္လူေတြ သိရွိေအာင္ ေျပာျပေပးပါလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ အဓိက က်ေနာ့္ကို အကူညီေပးတာကေတာ့ ကိုမိုးဟိန္း (ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သူ ရွစ္ေလးလံုးေ က်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး) ေပါ့ေနာ္၊ ကိုမိုးဟိန္းက ဗကသ ရိကၡာ တာဝန္ခံ အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ဆီလာၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ ေဝငွတာ ရွိပါတယ္။ သရက္ေတာ ေက်ာင္းတိုက္မွာ ကိုမိုးဟိန္း နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ “အစ္ကိုႀကီး က်ေနာ္ ဘာအကူညီ ေပးရမလဲ” ေမးတဲ့ အခါက်ေတာ့၊ က်ေနာ္က သူ႔ကိုေျပာတယ္၊ “ေအးကြာ၊ ငါတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ငါတို႔ရဲ႕ အျမင္ေတြကို လူထုကို တင္ျပခ်င္တယ္။ အဲဒါ မင္း စီစဥ္ေပးလို႔ ရမလား”ဆိုေတာ့၊ “ရပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး”ဆိုၿပီး သူက က်ေနာ့္ကို စီစဥ္ေပးပါတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီလို သူ စီစဥ္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲက အထေျမာက္သြားတာပါ။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေလာက္မွာလည္း ကိုမိုးသီးဇြန္ (ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္၊ ထိုစဥ္က ဗကသ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး) လာၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံု စကားေျပာတာေတြ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲလုပ္ရတဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ တပ္မေတာ္သားေတြဟာလည္း ျပည္သူ လူထုနဲ႔ တသားတည္းပါပဲ၊ ျပည္သူ လူထုနဲ႔ အတူ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကို က်ေနာ္တို႔ မႀကိဳက္ပါဘူး၊ ဒီအာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ျပည္သူနဲ႔အတူ မွ်ေဝၿပီးေတာ့မွ ခံစားရတာပါ။ ေအာက္ေျခအဆင့္ တပ္မေတာ္သား အရာရွိ အၾကပ္တပ္သားေတြ အားလံုးကလည္း ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ လိုလားတယ္။ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ တပ္မေတာ္သား ေတြကို မဆပါတီထဲ မဝင္မေနရ အတင္းအၾကပ္ ဝင္ခိုင္းၿပီးမွ အရံ ပါတီဝင္ေတြ အေနနဲ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တင္းျပည့္ ပါတီဝင္ေတြ အေနနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း စုစည္းၿပီး၊ ပါတီတည္ ေဆာက္ထားတာကို က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အၾကပ္အတည္းေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေစခ်င္တယ္။ ျပည္သူလူထု အမ်ားစု ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ အသက္မ်ားစြာ ဆံုးရႈံးၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း သတ္တာျဖတ္တာေတြ ျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ ႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡေတြ ေျဖရွင္းရတာမ်ဳိးကို၊ က်ေနာ္တို႔ မလိုလားဘူး။ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္ကို ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းမွာ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ရဲ႕လက္ကိုင္တုတ္ အေနနဲ႔ အသံုးခ်တာကို က်ေနာ္တို႔ လံုးဝ လက္သင့္မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အျမန္ဆံုး နည္းလမ္း၊ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးပါ၊ တပ္မေတာ္သား အမ်ားစုကိုလည္း မဆလ ပါတီဝင္ အျဖစ္ကေန အျမန္ဆံုး ရုတ္သိမ္းေပးပါ ဆိုၿပီးေတာ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ က်ေနာ္ အတိအလင္း ေတာင္းဆိုပါတယ္ ခင္ဗ်။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာပဲ သိပ္မၾကာပါဘူး၊ မဆလပါတီက အစည္းအေဝး လုပ္ၿပီးေတာ့မွ ဦးေအးကို (မဆလ ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ႏွင့္ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္ခဲ့သူ အၿငိမ္းစား ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေအးကို) ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးၿပီး တပ္မေတာ္သားေတြကို မဆလပါတီဝင္ အျဖစ္ကေန ရပ္စဲေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ ထြက္လာတာ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ တတိုင္းျပည္လံုး အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္နဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးတို႔လို ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ ကူးေျပာင္းလာတဲ့ အရာရွိေတြတင္ မကဘူး၊ တပ္မေတာ္သားေတြလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္တခါ ဝန္ထမ္းေတြ ေပါ့ေနာ္၊ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုေတာ့ မၾကာခင္ ေရာက္ေတာ့မွာပဲလို႔ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ႀကီးက တပ္မေတာ္အရာရွိ အေတြ႔အႀကံဳရွိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုျမင္လဲခင္ဗ်၊ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ဆႏၵျပ ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ၿပီးေတာ့ ရင္ထဲက ဆႏၵေတြ ထုတ္ေဖာ္ ျပသရာကေန၊ ေနာက္တစ္ဆင့္ျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္ စနစ္ ျပဳတ္က်ေရး အထိကို ေအာင္ျမင္သြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ရွိတယ္လို႔ ဗိုလ္ႀကီး အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမင္မိပါသလား၊ သို႔မဟုတ္ ဒီအတိုင္းကေတာ့ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး၊ ဘာေတြ လုပ္ဖို႔ လိုေသးတယ္ ဘယ္လို ဆက္သြားဖို႔ သင့္တယ္ စသည္ျဖင့္ ဗိုလ္ႀကီး ျမင္ခဲ့တာေတြ ရွိပါသလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္။ ။ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်၊ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ လံုၿခံဳေရး အတြက္ ေပါ့ေနာ္၊ ေက်ာင္းသားေတြ အကူအညီနဲ႔ ေနရာ အႏွံ႔အျပားမွာ က်ေနာ္ ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီးေတာ့ ေနထုိင္ ရတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္လာပါတယ္ ခင္ဗ်။ အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္သူကမွ က်ေနာ္တို႔ လံုၿခံဳေရးကို တာဝန္ယူႏိုင္တဲ့ အေျခ အေန မရွိပါဘူး၊ အဲဒီလုိပဲ ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားစုကပဲ ကူညီ လုပ္ေဆာင္ေပးလို႔ ျပည္သူ လူထုေတြၾကား၊ ရပ္ကြက္ေတြ ၾကားထဲမွာပဲ၊ ေနထိုင္ပုန္းေအာင္းၿပီးတာ့ ျဖတ္သန္းရတဲ့ ကာလေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ အဲဒီ အာဏာ မသိမ္းခင္ကာလ၊ အာဏာ သိမ္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း အထိလည္း လူထုရဲ႕စိတ္ဓာတ္က တက္ႂကြမႈ တစံုတရာ ရွိပါတယ္ ခင္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ “ ၁၉၈၈ လူထု အေရးေတာ္ပံုႀကီး”ဟာ အမ်ဳိးသားေရးဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားမႈႀကီးပါ။ အမ်ဳိးသားေရး ဆုိင္ရာ လႈပ္ရွားမႈႀကီး ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လူထုအားလံုးကလည္း အေျပာင္းအလဲကို လိုလားပါတယ္ ခင္ဗ်။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ထြက္လာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ အဘ ဦးတင္ဦးတို႔၊ အဘ ဦးႏုတို႔ ၊ ဦးေအာင္ႀကီး တို႔ကအစ အကုန္လံုး ထြက္လာပါတယ္။ ထြက္လာတဲ့အခါ က်ေနာ္ ျမင္တာကေတာ့၊ အဲဒီအခ်ိန္ကသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို တိတိ လင္းလင္း တာဝန္ ယူႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကသာ ျပတ္ျပတ္သားသား လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ Do or Die ေပါ့ေနာ္၊ စစ္စကားအရ ေျပာမယ္ဆိုရင္ “ေသမလား ရွင္မလား”ဆိုတဲ့ ျပႆနာမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့မွ အာဏာသိမ္းဖို႔ အစီစဥ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ႏိုင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဖြဲ႔ ေသာ္လည္းေကာင္း ရွိမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္ထင္တယ္ ဗမာျပည္ ႏိုင္ငံေရး အၾကပ္အတည္းက အခ်ိန္တုိတို အတြင္းမွာ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိပါတယ္၊ ဒီေလာက္ထိ ႏွစ္နဲ႔ ခ်ီၿပီးေတာ့မွ ျဖစ္လာစရာ အေနအထားမ်ဳိး မရွိဘူးလို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ာ၊ “ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႂကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” ကာလမွာ လူထုကိုၿဖိဳခြင္းဖို႔ တာဝန္ေပးအပ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ေျချမန္တပ္မ(၂၂)၊ ခမရ (၂ဝ၈) က တပ္ခြဲမႉး တစ္ဦး ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ႀကီးစိုင္းဝင္းေက်ာ္ရဲ႕ ရွစ္ေလးလံုး အလြန္ကာလမွာ သူ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ဘဝ အထိ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေနာက္သီတင္းပတ္ ေအာက္တိုဘာလ (၂) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔ မနက္၊ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။

မူရင္း - ဗီြအုိေအ ျမန္မာသတင္းဌာန http://www.voanews.com/burmese/news/soldier-talk/